Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

ΖΑR και BEZMIECHOWA στην ΠΟΛΩΝΙΑ - Ιούλιος 2007
























Αφορμή για αυτήν την ανάρτηση μου ήταν η παρότρυνση του φίλου Ανέστη  , μετά την αποστολή του φωτογραφικού υλικού που είχα ,  από την εμπειρία μου στην Πολωνία τον Ιούλιο του 2007 σε διαγωνισμό αερομοντελιστών βορειανατολικής  Ευρώπης .

Τον  χειμώνα του 2007 μια ομάδα Ελλήνων αερομοντελιστών που είχαν επαφές με Γερμανούς , Πολωνούς ,Τσέχους  αερομοντελιστές διοργάνωσαν μια 10 ήμερη εκδρομή στην Πολωνία για το τέλος του μήνα Ιούλιου και συγκεκριμένα στο ΖΑR και στην BEZMIECHOWA .
Mικρές πόλεις κοντά σε λίμνες και σε καταπράσινες πλάγιες , με σκοπό έναν φιλικό διαγωνισμό για τηλεκατευθυνόμενα αεροπλανάκια !!  και ανεμόπλανακια  !!.
Στην ομάδα αυτή λάμβανε μέρος και ο φίλος μου Γιώργος Σκαριώτης με την γυναίκα του και το παιδί τους , ο οποίος με είχε παροτρύνει να ακολουθήσω  και εγώ οικογενειακώς ώστε να ζήσω μια μοναδική εμπειρία  .
Έτσι ξεκίνησε το  ταξίδι μας   , πολύ πρωί ,  οδικώς  και περνώντας από τα Σκόπια καταλύσαμε το βράδυ σε κλεισμένο ξενοδοχείο στο NIS της  Σερβίας  στο οποίο υπήρχε και Security για να φιλά τις αποσκευές και τα τρέιλερ με τους εξοπλισμούς και τα αερομοντέλα της ομάδας μας .
Το επόμενο πρωί ανασυγκροτημένο πλέον το κομβόι της Ελληνικής ομάδας , πλήρως οργανωμένο με χάρτες , ασύρματη επικοινωνία και GPS ξεκινήσαμε με προορισμό το ΖΑR της Πολωνίας . Φθάσαμε αργά το βράδυ . Εκεί η ομάδα μας συναντήθηκε με τις άλλες ομάδες ( υπήρξε πολύ μεγάλη φιλικότητα μεταξύ των ομάδων  και εναγκαλισμοί με προπόσεις τοπικής κρύας μπύρας )
Μια ακόμα ωραία έκπληξη για εμένα την επόμενη το πρωί .
Το ΖΑR , μια όμορφη μικρή πόλη , χτισμένη δίπλα σε μια τεχνητή λίμνη , με καταπράσινα τοπία (τέλος Ιούλιου μήνα) και ένα παλιό αεροδρόμιο σε μία από τις πλαγιές της . Το αεροδρόμιο ήταν κεκλιμένο και καλυμμένο μόνο με χλοοτάπητα .Η απογείωση γινόταν στην κατηφόρα  ώστε να ανασηκώνονται γρήγορα τα αεροπλάνα ( πάντα ελικοφόρα ) ενώ  η προσγείωση στην ανηφόρα για να σταματούν γρήγορα σε μειωμένο αεροδιάδρομο .Η ίδια περιοχή τον χειμώνα χρησιμοποιείται για χιονοδρομικό κέντρο και διέθετε τρενάκι που σε πήγαινε στην κορφή του λόφου . Στην κορφή υπήρχε εκτός από ένα σαλέ και μερικά μαγαζιά τουριστικών ειδών και μια ανοικτή δεξαμενή νερού διαστάσεων δεκάδων στρεμμάτων !! στην οποία αποθηκευόταν νερό ικανό να βοηθά όταν υπήρχε ανάγκη !! στην επιπλέον παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος το εργοστάσιο παραγωγής ,το οποίο βρισκόταν χαμηλότερα από την τεχνητή λίμνη.
Εκεί όλες οι ομάδες παρέταξαν τα αερομοντέλα τους !!!! από ελικόπτερα έως τεραστία ανεμοπλάνα (τα μεγαλύτερα ήταν παραδόξως τα Ελληνικά )και άρχισαν τις επιδείξεις τους .
Εκεί είδα για πρώτη φορά το αεροπλανάκι με άνοιγμα φτερών 3 μέτρα ( του φίλου Γιώργου Σκαριώτη ) να έλκει ανεμοπλανάκι (τρόπος του λέγειν ) με άνοιγμα φτερών 12 μέτρων !! ( του φίλου Μανώλη Βαβουράκη )
Επίσης είδα αεροπλανάκι , πιστή αντιγραφή σε σμίκρυνση (μαχητικό Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ) με αναδιπλούμενους τροχούς και πολυβόλα στα φτερά ( όταν κατευθυνόταν προς το μέρος μας αναβόσβηναν  φωτάκια και ήταν σαν να έβλεπες που πολυβολούσε ) .

Την δεύτερη ημέρα επισκέφτηκα με την οικογένεια μου , τα ορυχεία άλατος στην Βιελίτσκα τα οποία, τέθηκαν σε λειτουργία  τον 13Ο αιώνα .Εκεί σε βάθος περισσότερο  των 130 μέτρων είδα χώρους και τρόπους εξόρυξης του ορυκτού άλατος το οποίο και επέφερε πολύ χρήμα στην Πολωνία  και τεράστιους χώρους με σκαμμένες στο αλάτι  εκκλησίες και αναρρωτήρια  , διακοσμημένους με αγάλματα , πλακάκια ,  ανάγλυφους πίνακες όλα κατασκευασμένα από ορυκτό αλάτι .

Την παραμυθούπολη της Πολωνίας , Κρακοβία , με τα κάστρα ,τα φρούρια  ,τους λιθόστρωτους δρόμους ,τις πλατείες με τις άμαξες τις μεγάλες καθολικές εκκλησιές ,τα παραδοσιακά καφέ , επισκεφτήκαμε την τρίτη ημέρα , μένοντας για ακόμα μια φορά γοητευμένοι  .

Την τέταρτη ημέρα η ελληνική ομάδα πρωτοστατούντος του Μανώλη Βαβουράκη διοργάνωσε Ελληνική βραδιά στην οποία ήταν καλεσμένοι όλοι οι συμμετέχοντες αερομοντελιστές .
Εκεί ψήσαμε κρέας στην σχάρα !! όπως το ψήνουν οι Έλληνες και τους προσφέραμε Τσίπουρο   , Ελιές Καλαμών και Ελληνική φέτα που είχαμε μεριμνήσει να μεταφέρουμε νωρίτερα από την Ελλάδα  .
Δανειζόμενοι το ψυκτικό μηχάνημα του αεροδρόμιου – ξενοδοχείου τους κεράσαμε και μερικά  βαρέλια κρύα  τοπική μπύρα .
Το κέφι ζωντάνεψε όταν άρχισαν να ακούγονται Ελληνικά τραγούδια και όλοι ζητούσαν τον Ζορμπά .
Τις επόμενες ημέρες οι ομάδες είχαν δέσει τόσο πολύ που όλοι πλέον είχαμε γίνει φίλοι συνεννοούμενοι όπως μπορούσαμε .
Μετά από 5 ημέρες στο ZAR δώσαμε ραντεβού στο δεύτερο σημείο συνάντησης στην BEZMIECHOWA , μιά ακόμα πόλη  οπου υπήρχε μια σχολή αεροπλοΐας την οποία οι υπεύθυνοι !! καθηγητές  ,  τους καλοκαιρινούς μήνες την νοίκιαζαν σαν ξενοδοχείο και με τα έσοδα βοηθούσαν τους φοιτητές στην δωρεάν εκπαίδευση τους !!!! .(δηλαδή όπως και στην Ελλάδα)
Και εκεί οι εκπλήξεις ήταν συνεχόμενες  . Μια πανέμορφη σχολή αεροπλοίας , στην κορυφή καταπράσινου λόφου , κτισμένη σαν μεγάλο ξύλινο σαλέ με σοφίτες για κρεβατοκάμαρες και με πύργο ελέγχου στην κορυφή , από τον οποίο έβλεπες μια φανταστική θέα σε βάθος πολλών χιλιομέτρων .  Έγιναν και εκεί επιδείξεις κυρίως τηλεκατευθυνόμενων ανεμοπλάνων καθώς η πλαγιά ήταν ιδανική  για ανεμοπλοϊα και αλεξίπτωτα πλαγιάς.
Εκεί πέταξα και εγώ και πολλοί άλλοι από την ομάδα μας σαν συνοδηγοί με κανονικό ανεμοπλάνο το οποίο για να ανυψωθεί ελκόταν από την Γή !!! , από ένα ειδικό τροχοφόρο σαν Κλαρκ το οποίο είχε προσαρμοσμένα τύμπανα με τυλιγμένα συρματόσχοινα .
Αυτό σταθεροποιούνταν στην πλαγιά του λόφου και τραβούσε το ανεμόπτερο ακριβώς όπως εμείς σηκώνουμε τον χαρταετό .
Μια εμπειρία αναμφισβήτητα μοναδική .
Την τελευταία ημέρα οι Πολωνοί  εμφανώς συγκινημένοι από το τέλος αυτής της δεκαήμερης  συνεύρεσης , οργάνωσαν  , Πολωνική βραδιά προς τιμή μας  , στην οποία μας πρόσφεραν σουβλιστό  αγριογούρουνο και χορέψαμε μαζί τους γύρω από την φωτιά .
Πραγματικά αυτό που έζησα εκείνες τις ημέρες ήταν μοναδικό και θα μπορούσα να γράφω μέρες προσπαθώντας να σας τα μεταφέρω .
Επισυνάπτω λίγες φωτογραφίες αλλά μπαίνοντας στο you tube και αναγράφοντας τις λέξεις BEZMIECHOWA και ZAR θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε ανάλογες εμπειρίες .


































































Να είστε καλά
Χρήστος Μαραγκός


2 σχόλια:

Anestis Ketsetzidis είπε...

Χρήστο
μάλλον για τους περισσότερους απο εμάς ισως είναι πρώτη φορά που βλέπουμε τόσες πολλές εικόνες για αυτό το άθλημα.
Το τσίπουρο με..μέτρο

explore.bees είπε...

Πραγματικά Ανέστη φανταστική εμπειρία η οποία είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθεί .
Κάτι που ξέχασα να τονίσω ήταν οι απέραντες εκτάσεις με ηλιοτρόπια που συνάντησα στην Ουγγαρία .Μιλάμε για ώρες πορεία δίπλα σε αυτές τις εκτάσεις .Κυψέλες όμως δεν πήρε πουθενά το μάτι μου ??
Είδες διαστάσεις του ανεμοπλάνου του Μανώλη ??
Όταν περνούσε από πάνω μας δεν ξέραμε αν είναι ψεύτικο ή αληθινό .